به مناسبت سالگرد جدایی بحرین از خاک ایران در تاریخ: 1350/05/23 امیر عباس هوایدا؛ نخست وزیر وقت دولت ایران: بحرین به مثابه یکی از دختران ما بود که این دختر شوهر کرد (!!!!) و رفت و چون عضوی از خانواده ما بوده باید به‌ مانند بزرگ هر خانواده از او پشتیبانی کنیم و خواهیم کرد!» اردشیر زاهدی داماد شاه و وزیر امور خارجه ی دوران پهلوی: هربار که مواضع ضدایرانی بحرین را می‌بینم، خود را لعنت می‌کنم! هم اعلیحضرت و مشاورانش و هم منی که به‌ خاطر روابطم با شاه به

یک روز صبح زندانیان وارد محوطه‌ی کار شدند؛ خبری از زندانبان نبود. برخی بنا به عادت فوراً دست به کار شدند و مابقی عاطل ایستادند و از سر نافرمانی اطراف را نگریستند. آنگاه یکی از آنها پیش آمد و با صدای بلند گفت: هر قدر که می‌خواهید کار کنید یا اگر می‌خواهید هیچ کاری نکنید؛ فرقی نمی‌کند. مقاصد و اغراضِ مخفی‌تان آشکار شده‌اند، زندانبان اخیراً پنهانی شما را می‌پاییده و قصد دارد طی روزهای آینده محکمه‌ی ترسناکی برای شما بر پا کند.

نمیشه گفت اصلی ترین! اما یکی از مهمترین دغدغه های زندگیم فلسفه ست. قبلا" فلسفه ی غرب برام تحسین برانگیز بود و ارادتمند بودم به فلسفه ی اسلامی، اما حالا کمی که چه عرض کنم، فراوون نظرم در این مورد دستخوش دگرگونی شده! به افکار و اندیشه های فلاسفه ی غربی احترام ویژه قائلم، اما عاشق فلسفه ی اسلامی شدم، اونم پس از گذشت 5 سال و اندی از پایان تحصیلم در این رشته! خودمم نمیدونم چرا؟!! یه جورایی برام مایه ی مباهات شده.